Ağırlıklandırma şeması

Ağırlıklandırma şeması nedir?

ETF bağlamında bir Ağırlıklandırma şeması, bir fonun varlıklarını portföy varlıkları arasında dağıtmak için kullanılan yöntemi ifade eder. ETF içindeki her bir holdingin oranını belirler ve fonun risk profilini ve getiri potansiyelini doğrudan etkiler. Amaç, ister bir piyasa endeksini taklit etmeyi ister belirli bir yatırım hedefine ulaşmayı amaçlasın, portföyü yatırım stratejisine göre dengelemektir.

Ağırlıklandırma şeması türleri:

Beta: menkul kıymetler, bir karşılaştırma ölçütüne göre sistematik risklerine göre ağırlıklandırılır.

Temettüler: menkul kıymetler geçmiş veya öngörülen nakit temettülerine veya getirilerine göre ağırlıklandırılır.

Süre: tahviller, faiz oranı risklerinin bir tahminine göre ağırlıklandırılır.

Kazançlar: menkul kıymetler kurumsal kazançlarına göre sınıflandırılır.

Eşit: tüm menkul kıymetler, sahiplik yüzdelerine göre eşit olarak ağırlıklandırılır.

Sabit: menkul kıymetler statik oranlar kullanılarak tutarlı bir şekilde ağırlıklandırılır.

Temel: ağırlıklandırma mali tablo ölçümlerine göre belirlenir.

Ters piyasa değeri: menkul kıymetler bir endeksin tersi sırada ağırlıklandırılır.

Likidite: varlıklar, ortalama işlem hacmi gibi likidite ölçütlerine göre ağırlıklandırılır.

Piyasa değeri: menkul kıymetler, halka açıklık/likidite ve sınırlama ayarlamaları dikkate alınarak piyasa değerine göre ağırlıklandırılır.

Piyasa değeri: Ödenmemiş menkul kıymetlerin, özellikle de tahvillerin değeri ağırlığı belirler.

Momentum: Varlıklar menkul kıymetlerin geçmiş fiyat trendlerine göre ağırlıklandırılır.

Çok faktörlü: temel ve teknik faktörlerin bir karışımı ağırlığı belirler.

Fiyat: özsermayenin toplam piyasa değerine bakılmaksızın menkul kıymetlerin fiyatına göre ağırlık verilir.

İlkelere dayalı: ağırlıklandırmada çevresel, sosyal, kurumsal yönetim, etik, cinsiyetle ilgili ve diğer ilkeler uygulanır.

Üretim: Ağırlıklandırma, bir emtianın küresel üretiminin dolar değerinden türetilir.

Tescilli: Ağırlıklandırmada bazen yatırımcılara açıklanmayan veya aktif olarak yönetilen belirli bir dizi kural kullanılır.

Gelir: Şirketlerin raporlanan satışları ağırlığın temelini oluşturur.

Tek varlık: Fon tek bir varlığın getiri modelini hedefler.

Hedef vade: vadeli işlem sözleşmeleri vade tarihlerine göre ağırlıklandırılır.

Teknik: ağırlıklandırma trendlerin ötesinde tarihsel fiyat hareketlerine dayanır.

Kademeli: menkul kıymetler önce bir ölçütle ve daha sonra her grup içinde başka bir ölçütle ağırlıklandırılır.

Volatilite: Bir menkul kıymetin fiyatındaki varyans ağırlığını belirler.