FAKİR HALK ÇOCUĞU FORMASYONU-bir zamanlar biz de helal süt emmiş birini severdik abi.
deli divane olurdum onun için. daha gurbete düşmemiştim. o gemi senin bu gemi benim diyar diyar dolaşmamıştım o günlerde. altın bileziğim vardı, öylesine sanat ince tesviye. 350 lira haftalık alırdım abi. işte böyle tanıştık bir düğünde. sonra gezinti yaptık efendicağzıma, birkaç gezme mezme, ezme dizme baktım ölüyorum abi, sanki bir ton kömür düşüyor burama. Allah'ın emri peygamber efendimizin kavli dedim kapandım ellerine. anandan, babandan istim dedim, aa baktım derhal renk değişti. ulan, hani beni severdin? dedim, hani bana ölürdün? dedim.
seviyorum dedi abi, ağladı. ee yüzükleri alalım dedim, birkaç gün sabır dedi. sonra yeminler etti söz verdi, bak bir sabah buluşacağız kasımpaşa'da bizim sokağın başında dedi ve beyoğlu'na çıkacağız dedi abi. yüzükleri alacağız işte o sabah, sonra da tepeden inme böyle babasına gidecez. neyse o sabah abi, ben dikildim bizim sokağın başına aynen fener misali böyle. baktım orda bir çocuk elinde bir mektup, walborq52 abi sen misin abi? dedi, e he dedim. bunu bir abla verdi dedi mektubu uzattı iyi mi. ne yazsa beğenirsin abi? bana her şeyi anlatmak istermiş ama cesaret edemezmiş, ayrı dünyaların insanlarıymışız, beni severmiş ama gene de biz mesut olamazmışız…
dünya dar geldi şehirde, baktım gece gündüz karıştı her şey böyle bulandı, rakı rengi oldu şarap rengi oldu ölüyorum anam dedim zor attım kendimi gemilere. bir ara kendimi denize atim dedim, bir arap vardı o kurtardı sonra deliliğe vurdum abi işte..
-hikayemiz hiç değişmez oğlum, sende de, bende de, onda da ,onda da ,onda da. bu zengin kızlarını seven fakir halk çocuklarının formasyonudur. hiç kimsede değişmez. iyice tiye alırlar, matrak geçerler, romantik uyuzlarını kaşırlar bi müddet, sonra baktılar iş ciddiye gidiyor. iki satır mektup cızz. boşla oltayı al voltayı. ne demiş james bond : paran varsa dünya sana aşık, züğürtlere yakışır tahta kaşık! yes all right !
yaa, işte böyle. sen de benim gibi olma. bakma işte, şu, şu mubarek şehre ne zaman gelsem bir efkar basar. istanbul'un taşı toprağı hep o olur, karşıma çıkar.
