Nike’ın Swoosh’una Vietnam Gölgesi mi Düşüyor?Nike’ın son hisse senedi düşüşü, ticaret gerilimlerinin yükseldiği bir dönemde küresel tedarik zincirlerinin ne denli kırılgan olduğunu gözler önüne seriyor. Makale, ABD’nin Asya’dan, özellikle Nike’ın ana üretim merkezi olan Vietnam’dan yapılan ithalata uygulamayı planladığı tarifeler ile şirketin hisse değerindeki ciddi düşüş arasında doğrudan bir bağlantı kuruyor. Bu ani piyasa tepkisi, Nike’ın ayakkabı, giyim ve ekipman üretiminin büyük bir kısmını gerçekleştiren Vietnam’daki geniş fabrika ağına olan bağımlılığının yol açtığı finansal riskleri ortaya koyuyor.
Güçlü gelir rakamlarına rağmen Nike, nispeten düşük kâr marjlarıyla faaliyet gösteriyor; bu da tarifelerden kaynaklanan artan maliyetleri absorbe edebilecek sınırlı bir alan bırakıyor. Spor giyim sektörünün rekabetçi doğası, Nike’ın bu ek maliyetleri tüketicilere anlamlı fiyat artışlarıyla yansıtmasını zorlaştırıyor; zira bu, talepte bir düşüş riskini beraberinde getiriyor. Analistler, tarife yükünün yalnızca küçük bir kısmının tüketicilere yansıtılabileceğini ifade ediyor ve bu durum Nike’ı ürün kalitesini düşürme veya tasarım döngülerini uzatma gibi daha az tercih edilen stratejileri değerlendirmeye itiyor.
Sonuç olarak makale, Nike’ın mevcut ticaret ortamında karşılaştığı önemli zorluklara dikkat çekiyor. Geçmişte maliyet avantajı sağlayan Vietnam’daki üretim ağı, artık ciddi bir zayıflık haline gelmiş durumda. Üretimi başka bir bölgeye, özellikle ABD’ye kaydırmak ise ayakkabı üretiminin özel gereksinimleri ve yurt içindeki altyapı yetersizliği nedeniyle son derece karmaşık ve maliyetli bir süreç. Spor giyim devinin gelecekteki finansal başarısı, bu değişen jeopolitik ve ekonomik baskılara ne ölçüde uyum sağlayabileceğine bağlı.
