Yaklaşık bir hafta geçiyor. Enkazlar altında hala dayanan canlar var, kurtarılmayı bekleyen. Bunları yazmak çok güç…
Ben kendimi çok suçladım. O gece, depremin olduğu saatlerde hala bilgisayar başında çalışıyorum. Artık gözlerim kapanıyor, başım öne eğiliyordu. Son bir kere kalktım su içtim ve yatağa geldim. Mesleki deformasyon mı yoksa anksiyete belirtisi mi bilemiyorum ama uyumadan önce mutlaka telefonu kontrol ediyorum. Gelen Twitter bildirimlerine de bakayım derken aklıma yarın Pazartesi olduğu ve bu yorgunlukla çok erken kalkamayacağım için TradingView sayfasından bir tweet ayarlamam gerektiği geldi. Öyle yaptım. “Günaydın ❄️” yazdım ve sabah 9’a ayarladım. O an fark etmeden ‘Explore’ sayfasına bastım ve #deprem hashtag’ini gördüm. “Yine mi?” - diye düşündüm. İstanbul, Kağıthane’de de bir gün önce küçük bir deprem olmuştu. Tıkladım ve resmi bir kaynak bulamayınca önem vermedim. Zaten çok az tweet var, muhtemelen çok önemli bir durum değil dedim ve telefonu kenara bırakıp uyudum.
Sabah eşimin çığlığıyla uyandım. Haberdeki görüntülere bakınca neye uğradığımı şaşırdım. Nasıl ya… Bu benim dün gece tweetleri gördüğüm deprem mi? O gerçekten bu kadar büyük müydü? Ben bunu nasıl yaptım? Ben niye kulak asmadım? Ben niye herkese haber vermedim? Ben nasıl bu kadar duyarsızım? Suçlamalar bir yandan devam ederken izlediklerim beni şok etmişti. Durumu daha iyi idrak edebilmek için Twitter’ı açtım. Bildirimlerde dün gece ayarladığım tweet ve altında onlarca yorum gördüm. Gün aymadı, siz şaka mısınız, dalga mı geçiyorsunuz yazan çok fazla yorum vardı. Tweet’i sildim.
Aynı şey Pazar akşamından ayarladığımız “Haftalık Özet” bülteni için de geçerli. O bültende güzel bir haberi ve yaşadığımız mutluluğu sizlerle paylaşmıştık. Ama ne yazık ki zamanlaması çok kötüydü. Bülten de Pazartesi sabahı yayınlandı ve çok tepki çekti, haklı olarak. Bütün bunlar için özür dilemeye fırsatım olmamıştı. Ve şuan bunu okuyan herkesten özür diliyorum. Bilerek yaptığım şeyler değildi.
Belki bilirsiniz, ben Türk değilim. Dilinizi de Türkiye’ye geldiğimde öğrendim. İlk başta düşüncem öğrenim sürecimi bitirip başka bir ülkeye gitmek veya memlekete dönmek olsa bile zamanla Türkiye’yi ikinci evim bildim ve benimsedim. Bu ülkenin ve milletin acısına karşı duyarsız kalmak benim için imkansız. Çünkü artık ben de sizlerden, birinizden hissediyorum. O yüzden kendimi bu kadar suçladım ve affetmedim. O yüzden sonrasında elimden geleni fazlasıyla yaptım ve yapmaya devam ediyorum.
İlk günden beri TradingView global ekibimiz ile görüşmlerimiz devam ediyor. En etkili şekilde nasıl yardımcı olabiliriz, ne yapabiliriz diye uzunca konuştuk, toplantılar yaptık. İçimizden birçok kişi bireysel olarak bağışta bulundu. Beni bölgeye göndermeleri için birkaç kere talepte bulunsam da deneyimim ve eğitimimin olmadığından bunun riskli olacağını söyleyip, yerine daha etkili yardım yollarını bulacağımzın sözünü verdiler. Bugün Kıvanç Özbilgiç hocamızın sesini yükseltmeye yardımcı olduk ve bağış adreslerini paylaştığı yazıyı Editörün Seçtiklerine ekleyip bütün kullanıcılarımızın görmesi için ana sayfamıza çıkardık. Umuyoruz ki güzel yardımlara vesile olur.
Yukarıdaki paylaşımda ayrıca yardım etme yollarını sizinle paylaştık. Okumanızı tavsiye ederim. Hepimizin desteği çok önemli, elimizden geldiği kadar, el ele.
Bundan sonraki süreç hepimiz için çok önemli olacak. Birbirimizin yaralarını sarma zamanı. Çok zor ve uzun bir süreç olacak ama birlikte başarabiliriz. Sadece binaları değil, hayatı baştan inşa edeceğiz. Sağ kalanların elinden tutacağız, içten gülümseteceğiz. Kalplerine güneş asıp içlerini ısıtacağız. Yanınızdayız, biz de varız diyeceğiz. Ben de varım! Önümüzde güzel günler olacak.
Maddi manevi desteği esirgemeyen, canla başla yakından veya uzaktan mücadele veren herkese gönülden teşekkür ederim. Başta iş arkadaşım @Bullfighterr olmak üzere, depremden etkilenen herkese geçmiş olsun diliyorum. Geçmiş olsun Türkiye!
Ben kendimi çok suçladım. O gece, depremin olduğu saatlerde hala bilgisayar başında çalışıyorum. Artık gözlerim kapanıyor, başım öne eğiliyordu. Son bir kere kalktım su içtim ve yatağa geldim. Mesleki deformasyon mı yoksa anksiyete belirtisi mi bilemiyorum ama uyumadan önce mutlaka telefonu kontrol ediyorum. Gelen Twitter bildirimlerine de bakayım derken aklıma yarın Pazartesi olduğu ve bu yorgunlukla çok erken kalkamayacağım için TradingView sayfasından bir tweet ayarlamam gerektiği geldi. Öyle yaptım. “Günaydın ❄️” yazdım ve sabah 9’a ayarladım. O an fark etmeden ‘Explore’ sayfasına bastım ve #deprem hashtag’ini gördüm. “Yine mi?” - diye düşündüm. İstanbul, Kağıthane’de de bir gün önce küçük bir deprem olmuştu. Tıkladım ve resmi bir kaynak bulamayınca önem vermedim. Zaten çok az tweet var, muhtemelen çok önemli bir durum değil dedim ve telefonu kenara bırakıp uyudum.
Sabah eşimin çığlığıyla uyandım. Haberdeki görüntülere bakınca neye uğradığımı şaşırdım. Nasıl ya… Bu benim dün gece tweetleri gördüğüm deprem mi? O gerçekten bu kadar büyük müydü? Ben bunu nasıl yaptım? Ben niye kulak asmadım? Ben niye herkese haber vermedim? Ben nasıl bu kadar duyarsızım? Suçlamalar bir yandan devam ederken izlediklerim beni şok etmişti. Durumu daha iyi idrak edebilmek için Twitter’ı açtım. Bildirimlerde dün gece ayarladığım tweet ve altında onlarca yorum gördüm. Gün aymadı, siz şaka mısınız, dalga mı geçiyorsunuz yazan çok fazla yorum vardı. Tweet’i sildim.
Aynı şey Pazar akşamından ayarladığımız “Haftalık Özet” bülteni için de geçerli. O bültende güzel bir haberi ve yaşadığımız mutluluğu sizlerle paylaşmıştık. Ama ne yazık ki zamanlaması çok kötüydü. Bülten de Pazartesi sabahı yayınlandı ve çok tepki çekti, haklı olarak. Bütün bunlar için özür dilemeye fırsatım olmamıştı. Ve şuan bunu okuyan herkesten özür diliyorum. Bilerek yaptığım şeyler değildi.
Belki bilirsiniz, ben Türk değilim. Dilinizi de Türkiye’ye geldiğimde öğrendim. İlk başta düşüncem öğrenim sürecimi bitirip başka bir ülkeye gitmek veya memlekete dönmek olsa bile zamanla Türkiye’yi ikinci evim bildim ve benimsedim. Bu ülkenin ve milletin acısına karşı duyarsız kalmak benim için imkansız. Çünkü artık ben de sizlerden, birinizden hissediyorum. O yüzden kendimi bu kadar suçladım ve affetmedim. O yüzden sonrasında elimden geleni fazlasıyla yaptım ve yapmaya devam ediyorum.
İlk günden beri TradingView global ekibimiz ile görüşmlerimiz devam ediyor. En etkili şekilde nasıl yardımcı olabiliriz, ne yapabiliriz diye uzunca konuştuk, toplantılar yaptık. İçimizden birçok kişi bireysel olarak bağışta bulundu. Beni bölgeye göndermeleri için birkaç kere talepte bulunsam da deneyimim ve eğitimimin olmadığından bunun riskli olacağını söyleyip, yerine daha etkili yardım yollarını bulacağımzın sözünü verdiler. Bugün Kıvanç Özbilgiç hocamızın sesini yükseltmeye yardımcı olduk ve bağış adreslerini paylaştığı yazıyı Editörün Seçtiklerine ekleyip bütün kullanıcılarımızın görmesi için ana sayfamıza çıkardık. Umuyoruz ki güzel yardımlara vesile olur.
Yukarıdaki paylaşımda ayrıca yardım etme yollarını sizinle paylaştık. Okumanızı tavsiye ederim. Hepimizin desteği çok önemli, elimizden geldiği kadar, el ele.
Bundan sonraki süreç hepimiz için çok önemli olacak. Birbirimizin yaralarını sarma zamanı. Çok zor ve uzun bir süreç olacak ama birlikte başarabiliriz. Sadece binaları değil, hayatı baştan inşa edeceğiz. Sağ kalanların elinden tutacağız, içten gülümseteceğiz. Kalplerine güneş asıp içlerini ısıtacağız. Yanınızdayız, biz de varız diyeceğiz. Ben de varım! Önümüzde güzel günler olacak.
Maddi manevi desteği esirgemeyen, canla başla yakından veya uzaktan mücadele veren herkese gönülden teşekkür ederim. Başta iş arkadaşım @Bullfighterr olmak üzere, depremden etkilenen herkese geçmiş olsun diliyorum. Geçmiş olsun Türkiye!
Karalıyoruz bir şeyler işte
twitter.com/lidjajahollari
twitter.com/lidjajahollari